راههای لاغر کردن و لیفت ساق پا با/بدون جراحی

تاریخ 22 آبان 1402

ساق پای زیبا برای مردان و زنان سراسر جهان مطلوب است. متاسفانه بسیاری از زنان دارای ساق‌ پای کوتاه وعضلانی هستند. عضلات بزرگ ساق پا ممکن است در اثر بسیاری از چیزها، از ژنتیک گرفته تا انتخاب سبک زندگی، مانند ورزش و پوشیدن کفش پاشنه بلند، ایجاد شود. هنگامی که از عضلات خود بارها و بارها استفاده می‌کنید، آنها بزرگ می‌شوند. در این مورد، احتمال دارد که عضلات گاستروکنمیوس (که در پشت پایین پا قرار دارند) سخت کار کرده باشند. از آنجا که ساق پا عمدتا از عضله تشکیل شده است، با کاهش حجم عضله ماهیچه‌های گاستروکنمیوس، می‌توان ساق‌های پا را لاغرتر و بلندتر کرد. به همین دلایل، جراحی کاهش عضله به وجود آمد. از میان روش‌های مختلفی که می توانند حجم عضلانی ساق پا را کاهش دهد، برای کاهش کافی حجم عضله به رادیوفرکانسی، جراحی، لیپوساکشن (یا درمان ساق پا با استفاده از بوتاکس) نیاز است.

روش‌های لاغر کردن ساق پا

بوتاکس

تزریق بوتاکس به منظور کاهش عضله‌ی گاستروکنمیوس بسیار ساده بوده و سالهاست که روش محبوبی است. این روش نیاز به داروی بیهوشی ندارد. آسان‌ترین روش برای لاغر کردن ساق پا استفاده از بوتاکس به منظور کاهش سایز عضلات ساق پا است. بوتاکس (بوتولینوم توکسین) انقباضات عضلانی را کاهش داده، در نتیجه عضله در حالت ریلکس باقی می‌ماند و کوچکتر به نظر می‌رسد. هنگامی که این عضلات غیرفعال باشند، کم کم بدون هیچ محدودیتی کوچک‌تر می‌شوند. این روش مانند استفاده از بوتاکس (بوتولینوم توکسین) برای گرد کردن صورت عمل می‌کند. در روش لاغر کردن ساق پا با بوتاکس، بوتاکس از طریق تزریق‌های کوچک (10 تا 15 تزریق در هر طرف) وارد عضله می‌شود. این روش به هیچ وجه عملکرد عضله را محدود نمی‌کند، بنابراین می‌توانید طبق معمول فعالیت‌های روزانه خود را انجام دهید. اما به مدت چند هفته محل درمان را ماساژ ندهید.

مزایای لاغر کردن ساق پا با بوتاکس

• غیر تهاجمی بوده و باعث ایجاد زخم نمی‌شود.
• درمان ساده است و نیازی به مهارت در جراحی ندارد.
• دوره‌ی بهبودی ندارد.
• اگر از نتیجه‌ی درمان با این روش راضی نبودید، عضله بعد از سه تا شش ماه به حالت قبل برمی‌گردد.

 مضرات

• پس از چند مرتبه درمان، حجم ناچیزی از عضله‌ی ساق پا کم می‌شود.
• فقط بین سه تا شش ماه دوام دارد.
• یک روش پر هزینه، و بلند مدت است. درمان باید هر سه تا شش ماه یکبار تکرار شود، و بخاطر اندازه‌ی بزرگ ساق پا به مقدار زیادی بوتاکس نیاز است.

لیپوساکشن

استفاده از لیپوساکشن برای کاهش حجم ساق پا، به عنوان یک روش درمانی بسیار موثر و مناسب می‌باشد، و به ویژه در مواردی که بزرگی ساق‌ها به دلیل تجمع بافت چربی رخ داده است. لیپوساکشن، یک روش زیبایی است که به منظور کاهش چربی سرسخت در انواع مناطق بدن، استفاده می‌شود. این روش با استفاده از یک لوله خاص به نام کانولا، بافت چربی را از بدن جدا نموده و حجم آن را به طور محسوسی کاهش می‌دهد. زمانی که این روش بر روی ساق پا انجام می‌شود، لاغرسازی آن‌ها مانند مجسمه‌های تراشیده شده‌ای است و باعث می‌شود ساق پا به ظاهر لاغرتری برسد.

لیپوساکشن ساق پاها، تاثیرات قابل توجهی بر روی موارد متعددی که می‌تواند بر افراد ناراضی از داشتن ساق‌های چاق و بزرگ تأثر بگذارد، دارد. برای مثال، می‌تواند مچ پای پهن و تورم‌ها را نیز به عنوان هدف خود قرار دهد.

لیپوساکشن ساق پا معمولا با بیهوشی موضعی انجام می‌شود. این عمل یک تا دو ساعت طول می‌کشد. لیپوساکشن ساق پا با ایجاد یک برش کوچک بر ساق پا شروع می‌شود. از طریق این برش، کانولا وارد پا شده و به آرامی عقب و جلو می‌شود تا چربی‌ها را شکسته و آنها را بوسیله مکش از محل بیرون بکشد. با بیرون کشیدن چربی، ساق‌ها لاغرتر به نظر می‌رسند. لیپوساکشن ساق پا همچنین می‌تواند اندازه‌ی مچ پا را نیز کاهش داده و ساختار استخوانی زیباتری را به نمایش بگذارد. لیپوساکشن ساق پا برای افرادی که می‌خواهند اندازه و حدود ساق پاهایشان زیباتر باشد فواید بسیاری دارد. برخی از این فواید عبارتند از: لاغر شدن ساق پا، بهبود حدود ساق پا و عضلات و تاندون آشیل، جای زخم بسیار کم، دوره بهبودی بسیار کوتاه، سالم و موثر بودن این روش برای بهبود ظاهر ساق پا. اگر ساق پا به جای چربی، بیشتر از عضله تشکیل شده بود، در آن صورت این عمل تاثیر زیادی بر کاهش سایز ساق پا نداشت.

رادیوفرکانسی

یک روش جدید برای کاهش چربی، روش رادیوفرکانسی است که اخیرا مورد توجه قرار گرفته است. با استفاده از این روش، گرمای کنترل شده به عمق سلول‌های چربی ارسال می‌شود و با از بین بردن این سلول‌ها، انرژی به قسمت‌های چاق ساق پا ارسال می‌شود. این روش از امواج صوتی برای ایجاد ارتعاش در سلول‌ها و سپس شکستن مکانیکی سلول‌های چربی برای از بین بردن آنها استفاده می‌کند. برنامه درمانی با هدف بهبود شکل بدن و کاهش چربی‌های ناخواسته در ساق پاها طراحی شده است.

مزایا

• زخم‌های کوچک و نامحسوس بیرونی
• کمی کاهش قدرت عضلانی برای کوتاه مدت

مضرات

• زخم درون عضلات
• متورم بودن برای مدت طولانی پس از لاغر کردن ساق پا
• تاثیر کم به دلیل باقی ماندن عضله‌ی گاسترکنمیوس
• خرابی بافت سالم عضله

جراحی

جداسازی رشته‌های عصبی که به عضله گاستروکنمیوس می‌رساند، به عنوان عمل عصب‌برداری یا قطع عصب شناخته می‌شود. به وسیلهٔ این عمل، عضله کاهش حجم می‌دهد و آتروفی می‌شود. با این حال، این تأثیر قابل مقایسه با اثر انجام ندادن جراحی بر روی عضله گاستروکنمیوس نیست. عمل عصب‌برداری می‌تواند منجر به کاهش حجم بین ۱.۵ تا ۳ سانتیمتر شود. این به دلیل این واقعیت است که حجم زیادی از عضلات ساق پا پس از برداشتن عضله، باقی می‌ماند.

در کل، برای لاغری ساق پا، اغلب تنها یک عمل عصب‌برداری انجام می‌شود. این روش به عنوان یک روش کمی تهاجمی شناخته می‌شود که معمولاً با استفاده از بیهوشی موضعی انجام می‌شود. این می‌رود که شما مستلقی در تخت بخوابید و پزشک عمل خود را انجام دهد. در ابتدا، پزشک یک برش کوچک در بالای عضله ساق پا در پشت زانو ایجاد می‌کند. از این برش کوچک، پزشک قادر به پیدا کردن عصبی است که قرار است قطع شود. سپس با استفاده از ابزارهای ویژه، رشته‌های عصبی را جدا کرده و عصب‌هایی را که می‌توانند قطع شوند، کوتاه می‌کند تا شکل بهتری در ساق پا ایجاد شود.

مزایا

• اگر اعصاب بطور غیر معمول قرار نگرفته باشند، دخول کانولا به حداقل می‌رسد.
• دوره‌ی بهبود پس از عمل کوتاه است.

مضرات

• در مواردی اعصاب بطور غیر معمول قرار گرفته‌اند و در نتیجه پیش بینی نتایج غیر ممکن است.
• اگر اعصاب بطور غیر معمول قرار گرفته باشند، باعث ایجاد زخم و آسیب به دیگر رشته‌های عصبی عضله‌ی ساق پا شده و در نتیجه عملکرد ساق پا ضعیف می‌شود.
• کاهش حجم ساق پا بسیار کم است.
• عصب برداری بر روی عضلات سالم انجام می‌شود.