تاریخ 23 آبان 1402
تغییرات هورمونی می‌تواند منجر به تشدید وضعیت جوش‌ها شود. پوست شما توسط غدد چربیساز پوشیده شده است که ماده‌ای به نام سبوم تولید می‌کنند. این ماده چربی به طور طبیعی برای نرم کردن مو و پوست تولید می‌شود. جوش‌های هورمونی زمانی به وجود می‌آیند که این غده‌ها بیش از حد چربی تولید می‌کنند و چربی اضافی با سلول‌های مرده پوست ترکیب شده و فولیکول‌های مو را که به غدد چربی متصل هستند مسدود و آلوده میکند.
باکتری‌هایی که به طور طبیعی بر روی سطح پوست شما زندگی می‌کنند، می‌توانند فولیکول‌های مسدود شده را عفونی کرده و باعث بروز یک واکنش التهابی توسط سیستم ایمنی بدن شوند. این واکنش باعث می‌شود که مجموعه‌ای از هورمون‌ها به نام آندروژن‌ها از جمله تستوسترون، غده‌های چربی را تحریک کنند تا بزرگ شوند و چربی بیشتری تولید کنند. افزایش اندازه و چربی این غده‌ها احتمال بروز جوش‌های هورمونی را بیشتر میکند. اگرچه آندروژن‌ها به عنوان یک هورمون مردانه شناخته می‌شوند، اما هم زنان و هم مردان، این هورمون را در بدن خود دارند. جوش‌های هورمونی عارضه بسیار شایعی هستند و در حدود 80% از جوانان بین 11 تا 30 سال را درگیر می‌کنند.
نوجوانان شایع‌ترین گروه از افرادی هستند که با مشکل جوش‌های هورمونی درگیر هستند، اما متخصصین پوست دریافته‌اند که شیوع جوش‌های هورمونی یا جوش‌های ناشی از بلوغ در زنان و مردان در دهه‌های 20، 30، 40 و حتی 50 سالگی از سنشان در حال افزایش می‌باشد.
با وجود آنکه هیچ درمان منحصر به فرد و قطعی که برای همه افراد مبتلا به جوش‌های هورمونی مناسب باشد وجود ندارد، اما متخصصین ما در کلینیک تخصصی پوست و موی رازی می‌توانند درمان‌های اختصاصی و متناسب با شرایط هر بیمار را برای کنترل جوش‌های هورمونی و به حداقل رساندن احتمال بروز آنها در آینده توصیه کنند. هورمون درمانی یکی از روش‌های رایج برای درمان ایمن و مؤثر جوش‌های هورمونی در زنان می‌باشد. معمولاً بعد از درمان جوش‌ها، در کلینیک تخصصی پوست و موی رازی مرحله بعد، درمان و از بین بردن جای جوش‌ها از صورت و بدن است که بدین منظور روش‌های مختلفی مانند لیزر فرکشنال، لایه‌برداری پوست و میکرودرم توسط متخصصین ما به کار گرفته می‌شود.
جهت کسب اطلاعات بیشتر درباره روش‌های درمان متخصصین ما، مطرح کردن سؤالات خود یا رزرو نوبت می‌توانید شماره‌های 02188334029 – 02188333259 با همکاران ما تماس حاصل نمایید.
انواع آکنه هورمونی
جوش‌های دوران بلوغ
آکنه هورمونی اصولاً در دوران بلوغ به وجود می‌آید، زیرا در این دوران تغییرات زیادی در سطح هورمون‌ها رخ می‌دهد. همراه با رشد و نمو بدن، سطح هورمون تستوسترون در پسران و دختران افزایش می‌یابد. این افزایش موجب تحریک تولید چربی و انباشت فولیکول‌های مو توسط چربی‌ها می‌شود. همچنین، افزایش هورمون‌ها منجر به ضخیم شدن لایه پوشاننده داخلی فولیکول‌های مو می‌شود و باعث مسدود شدن منافذ پوست و مو می‌شود. متأسفانه این چربی‌ها با شستشوی روزانه پوست تمیز نمی‌شوند و حتی تلاش برای تمیز کردن ممکن است به آسیب دیدگی پوست و جوش‌های باقی‌مانده منجر شود. با استفاده از روش‌هایی همچون هیدرودرمی، میکرودرم، میکرونیدلینگ و … می‌توان این مشکل را حل کرد. جوش‌های هورمونی عمدتاً در مناطقی مانند صورت، کمر و سینه ظاهر می‌شوند. بیشتر جوش‌هایی که در دوران بلوغ ظاهر می‌شوند، تا اواسط دهه 20 سالگی به طور کامل بهبود می‌یابند.
جوش‌های هورمونی در زنان
جوش‌های هورمونی فقط یک مشکل برای نوجوانان و جوانان نیست. بسیاری از بزرگسالان نیز در سنین 30 سالگی و حتی بالاتر از این جوش‌ها رنج می‌برند. در مورد زنان این جوش‌ها در اغلب موارد به دلیل نوسان طبیعی مقدار هورمون‌ها که در مراحل مختلف زندگی اتفاق می‌افتد، به وجود می‌آیند. جوش‌های ناشی از این تغییرات هورمونی عمدتاً در ناحیه پایین صورت (خط فک، گردن، چانه، دهان) و خط رویش مو ظاهر می‌شوند.
جوش در دوره عادت ماهانه
جوش‌های پریودی در خانم‌ها در اثر تغییر در میزان هورمون‌های زنانه استروژن و پروژسترون در طول دوره عادت ماهانه آنان اتفاق می‌افتد. در واقع در طول دوره عادت ماهانه، نسبت مقدار این هورمون‌ها به تستوسترون در بدن شما تغییر میکند و همین تغییرات عامل به وجود آمدن آکنه می‌شود. شدت جوش‌های پریودی نیز ممکن است متناسب با زمان این دوره به صورت چرخه‌ای، کم و زیاد شود. یعنی تعداد این جوش‌ها دقیقاً قبل از شروع دوره پریودی به طور چشمگیری زیاد می‌شود.
زنانی که وارد دوره یائسگی می‌شوند نیز ممکن است به دلیل تغییرات دیرهنگام در میزان هورمون‌های خود دچار آکنه‌های هورمونی شوند.
بارداری
50% از زنانی که در دوران بارداری دچار جوش‌های هورمونی می‌شوند، معمولاً این عارضه را در 3 ماهه اول از دوران بارداری خود تجربه می‌کنند. زیرا در این مقطع از دوران بارداری، مقدار هورمون‌ها بخصوص هورمون پروژسترون که عامل تحریک ترشح چربی در پوست است، به طور محسوسی بالا می‌رود و همین عامل باعث ایجاد آکنه می‌شود.
قرص‌های ضدبارداری
قرص‌های ضدبارداری ترکیبی که حاوی هر دو هورمون استروژن و پروژستین هستند، می‌توانند در مقابله با جوش‌های هورمونی تأثیر داشته باشند. ترکیب این هورمون‌ها باعث کاهش مقدار هورمون آندروژن و در نتیجه کاهش تولید چربی توسط غدد چربیساز می‌شود. از طرفی اگر شما به طور مرتب قرص‌های ضدبارداری مصرف می‌کنید و ناگهان مصرف آن را قطع کنید، ممکن است پیدایش جوش‌های هورمونی نیز در شما شروع شود. زیرا قبلاً هورمون‌هایی که در این قرص‌ها وجود داشت، مانع از بروز علائم جوش‌های هورمونی در شما می‌شد.
سندرم تخمدان پلی‌کیستیک
سندرم تخمدان پلی‌کیستیک باعث فعالیت بیش از حد تخمدان‌های شما و تولید هورمون تستوسترون به مقدار بیشتر از حد طبیعی می‌شود و این عامل، تولید چربی توسط غدد چربی در پوست را افزایش می‌دهد. بسیاری از زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک دوره قاعدگی نامنظمی دارند و یا اصلاً عادت ماهیانه ندارند. فقدان چرخه کم و زیاد شدن مقدار این هورمون باعث می‌شود که این بیماران به طور مداوم از جوش‌های هورمونی رنج ببرند. اگر آکنه‌های شما با علائم دیگری از قبیل موهای زائد فراوان در صورت، قاعدگی نامنظم و لکه‌های کچلی همراه باشد، احتمالاً ناشی از سندرم تخمدان پلی‌کیستیک است.
روش‌های درمانی
[dopts id=”25″]
روش‌های درمان جوش‌های هورمونی بستگی به علت و شدت آنها دارد. ممکن است درمان‌ها و داروهای بدون نسخه که به طور معمول برای این مشکل تجویز می‌شود، به اندازه کافی موثر نباشند. در این صورت، پزشک می‌تواند روش‌های دیگری را برای کنترل این جوش‌ها تجویز کند. معمولاً ترکیبی از درمان‌های موضعی (مانند لوسیون‌ها، کرم‌ها یا ژل‌هایی که روی پوست مالیده می‌شود) و قرص‌های آنتی‌بیوتیک برای این منظور موثر است. تمامی گزینه‌های درمانی برای جوش‌های هورمونی ممکن است تا چند ماه یا حتی یک سال طول بکشد تا نتایج آنها مشخص شود. بنابراین، صبور بودن و ادامه دادن به درمان حتی اگر نتایج فوری مشاهده نشود، بسیار حائز اهمیت است تا به نتیجه مطلوب برسید.
درمان‌های موضعی
- بنزوئیل پراکسید یک عامل کراتولیتیک است که خواص ضدباکتری دارد و تعداد باکتری‌ها موجود بر روی پوست را کاهش می‌دهد و احتمال بروز التهاب و عفونت‌های باکتریایی را کمتر میکند.
- رتینوئیدها از طریق لایه‌برداری و حذف سلول‌های مرده پوست، مانع از انباشته شدن آنها در فولیکول‌های مو می‌شوند.
- آنتی‌بیوتیک‌های موضعی، باکتری‌های موجود بر روی پوست که عامل عفونت و مسدود شدن فولیکول‌های مو هستند را از بین می‌برند.
- آزلائیک اسید، باکتری‌ها را از بین می‌برد و سلول‌های مرده پوست را حذف میکند. در مقایسه با بنزوئیل پراکسید و رتینوئیدها، این دارو می‌تواند اثر تحریک‌کنندگی کمتری بر روی پوست داشته باشد و به همین دلیل به عنوان داروی جایگزین برای افرادی که نسبت به آن داروها حساسیت دارند، تجویز می‌شود.
سایر روش‌های درمانی
- قرص‌های آنتی‌بیوتیک از طریق کاهش تعداد باکتری‌ها در کاهش آکنه‌های هورمونی تأثیر مثبت دارند. انواع مختلفی از قرص‌های آنتی‌بیوتیک برای رفع آکنه وجود دارد که نوع مناسب آن بسته به اینکه شما باردار باشید یا کودک شیرخوار داشته باشید یا خیر، برایتان تجویز می‌شود.
- ایزوترتینوئین یک داروی رتینوئید خوراکی است که از طریق متعادل کردن میزان تولید چربی و کاهش تعداد باکتری‌ها بر روی سطح پوست، مانع از مسدود شدن فولیکول‌های پوست می‌شود. همچنین این دارو شدت واکنش‌های التهابی توسط پوست را کاهش می‌دهد. اما ایزوترتینوئین فقط برای موارد خیلی شدید آکنه‌های هورمونی تجویز می‌شود، زیرا مصرف این دارو عوارض جانبی نامطلوبی به دنبال دارد. این دارو برای زنان باردار و مادران شیرده به هیچ وجه مناسب نیست.
- در زنانی که از آکنه‌های هورمونی رنج می‌برند، اصلاح اختلالات هورمونی می‌تواند به تسکین علائم این عارضه کمک کند. پزشکان معمولاً مصرف ترکیبی از قرص‌های ضدبارداری خوراکی را برای این زنان تجویز می‌کنند. به این ترتیب حتی در صورتی که این خانم‌ها از نظر جنسی خیلی فعال نباشند، مصرف این قرص‌ها می‌تواند مانع از بروز جوش‌های هورمونی در آنان شود. اما برای این منظور باید حتماً از قرص‌های ترکیبی استفاده شود، زیرا گاهی اوقات قرص‌های پروژسترون به تنهایی می‌تواند باعث بدتر شدن جوش‌های هورمونی شود.
- کو- سیپریندیول یک درمان هورمونی دیگر است که از طریق کاهش میزان تولید چربی در پوست عمل میکند. از این دارو می‌توان برای درمان موارد شدید آکنه‌های هورمونی که داروهای آنتی‌بیوتیک تأثیری بر آنها نداشته است، استفاده کرد.
