زگیل آبکی (مولوسکوم) یک بیماری پوستی است که توسط ویروس ایجاد می‌شود. این ویروس نقاط کوچک و برآمده‌ای را در پوست ایجاد می‌کند که توسط تماس پوستی انتشار پیدا می‌کند. این بیماری بیشتر در کودکان شایع است اما در بزرگسالان در سنین مختلف نیز دیده می‌شود.
زگیل آبکی (مولوسکوم) یک بیماری شایع پوستی است. چنانچه نشانه‌های این بیماری را مشاهده کردید می‌بایست سریعاً به متخصص مراجعه نمایید. متخصصین ما در کلینیک پوست و موی رازی بیماری شما را مورد بررسی قرار داده و راه حل مناسب را به شما پیشنهاد خواهند کرد. درمانهای مؤثر زیادی جهت این بیماری وجود دارد که شامل کریوتراپی، دیاترمی، کورتاژ و تراشیدن، درمان موضعی، لیزر رنگینه‌ای و فشردن ضایعه می‌باشد. جهت تضمین امنیت بیمار لازم است این درمان‌ها توسط متخصص سلامتی انجام پذیرند. جهت کسب اطلاعات بیشتر و دریافت مشاوره در خصوص بیماری زگیل آبکی (مولوسکوم) یا تعیین وقت قبلی در کلینیک رازی می‌توانیدبا شماره‌های 02188334029– 02188333259 تماس حاصل نمایید.
زگیل آبکی چیست؟
زگیل آبکی یک بیماری پوستی است که توسط ویروسها ایجاد می‌شود. این بیماری ملایم بوده و دلیلی برای نگرانی وجود ندارد. این بیماری باعث ایجاد زائده‌های پوستی سفید، صورتی یا گوشتی رنگ که در مرکز آن یک نقطه و یا تورفتگی وجود دارد می‌شود. این زائده‌ها صاف و محکم بوده و در هر قسمتی از بدن می‌تواند به وجود آید. آنها ممکن است خشن، قرمز و یا متورم شوند ولی معمولاً بدون درد هستند. این دانه‌ها معمولاً بعد از 6 تا 12 ماه حتی بدون انجام هیچ روند درمانی محو می‌شوند و اثری از آنها بر جای نمی‌ماند. در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند این دانه‌ها ممکن است بزرگ شده، در همه جای بدن پخش شده و روند درمان را طولانی کند.
نشانه‌ها
- ضایعات پوستی معمولاً در ران‌ها، کفل‌ها، کشاله ران و قسمت پایینی شکم بزرگسالان ایجاد می‌شود. گاهی ممکن است در قسمت خارجی دستگاه تناسلی و مقعد نیز ایجاد گردند.
- ضایعات پوستی در کودکان معمولاً در صورت، بالاتنه، بازوها و ساق پا ایجاد می‌شود.
- این ضایعات در ابتدا به صورت نقاط کوچکی بر روی پوست ظاهر می‌شوند که بعد از گذشت چند هفته ممکن است بزرگتر شوند. معمولاً به رنگ‌های سفید، صورتی و یا رنگ گوشت هستند. این ضایعات در حالت عادی مشکلی برای بیمار ایجاد نمی‌کنند اما گاهی خارش‌دار بوده و یا قدری درد دارند. آنها معمولاً بین 2 هفته تا 4 سال و به طور میانگین 2 سال در بدن بیمار باقی می‌مانند.
- افراد مبتلا به ایدز و یا سیستم ایمنی آسیب‌دیده ممکن است باعث شیوع گسترده این بیماری گردند.
تشخیص
تشخیص این بیماری معمولاً از طریق مشاهده ظاهر خاص ضایعات پوستی حاصل می‌شود. زگیل آبکی ممکن است از طریق نمونه‌برداری از زگیل‌ها، قرار دادن آن بر روی اسلاید و اضافه کردن ماده‌ای به آن جهت مشاهده تغییرات در سلولهای عفونی شناخته شود. همچنین ممکن است بیماری از طریق نمونه‌برداری از زگیل‌ها و مشاهده نمونه در زیر میکروسکوپ تشخیص داده شود.
درمان
فشردن زگیل‌ها
فشردن زگیل‌ها اولین و آسان‌ترین روش جهت درمان بیماری زگیل آبکی است. هدف از فشردن آنها، از بین بردن هسته خاکستری رنگ مرکز آن است. این قسمت جایی است که محل تجمع ویروس‌های مولد این بیماری است. پزشک معمولاً از انبرک‌های مخصوص جهت فشردن آنها استفاده می‌کند اما معمولاً فشردن آنها با دست راحت‌تر است. زدودن مرکز زگیل‌ها قدری دردناک است پس بهتر است در هر زمان مقدار کمی از آنها را بفشارید. معمولاً پس از اینکه زگیل فشرده و هسته مرکزی آن از بین رفت بعد از یک تا چهار هفته درمان می‌شود.اگر این روش درمانی جوابگو نبود راه‌حل‌های دیگری جهت درمان زگیل آبکی امتحان می‌گردد.
کریوتراپی
در روش کریوتراپی از منجمد کردن زگیل‌ها با استفاده از نیتروژن مایع استفاده می‌شود. هر زگیل برای مدت 5 تا 10 ثانیه منجمد می‌شود و بدین ترتیب یک لایه یخ بالا و اطراف ضایعه را می‌پوشاند. ممکن است جهت درمان کامل زگیل‌ها نیاز به چندین جلسه کریوتراپی باشد. فاصله زمانی بین این جلسات می‌بایست 2 تا 3 هفته باشد.
دیاترمی
در این روش جهت درمان بیماری از گرما استفاده می‌شود. پس‌ازاینکه منطقه تحت درمان توسط بی‌حسی موضعی بی‌حس شد پزشک از یک وسیله الکتریکی داغ جهت سوزاندن زگیل‌ها استفاده می‌کند.
تراشیدن
در این روش از خراشیدن و زدودن زگیل‌ها توسط فلز باریکی با نام کیورت استفاده می‌شود. مشابه روش دیاترمی، در این روش نیز جهت بی‌حس کردن قسمت تحت درمان، از بی‌حسی موضعی استفاده می‌شود.
درمان موضعی
گاهی جهت درمان برخی زگیل‌های آبکی از درمانهای موضعی (کرم‌ها، لوسیون‌ها یا پمادها) استفاده می‌شود. استفاده از این درمان ها می‌بایست حتماً تحت نظر متخصص پوست و یا پزشک حاذق انجام گیرد.
- پودوفیلوتوکسین: این ماده به صورت مایع بوده و باعث سمی شدن سلولهای زگیل می‌شود. با استفاده از یک وسیله مخصوص مقدار مشخصی از پودوفیلوتوکسین برداشته شده و بر روی زگیل‌ها مالیده می‌شود.
- بنزوئیل پراکسید: این ماده بیشتر به صورت کرم یا ژل موجود بوده و روزانه یک یا دو بار استفاده می‌شود. این ماده می‌بایست بر روی کلیه مناطقی که دارای زگیل آبکی است مالیده شود. در استفاده از این ماده احتیاط کنید زیرا استفاده زیاد از آن باعث آسیب رساندن به پوست می‌شود.
- ترتینوئین: این ماده که به صورت کرم یا ژل موجود است می‌بایست روزی یک الی دو بار برای تک‌تک زگیل‌ها استفاده شود. این ماده همانند بنزوئیل پراکسید باعث حساس شدن پوست شما نسبت به نور خورشید و اشعه UV می‌شود.
لیزرهای پالسی رنگ
یکی از جدیدترین روش‌ها در درمان این بیماری لیزر درمانی می‌باشد. در این روش از اشعه‌های قوی نور جهت تخریب سلول‌هایی که باعث ایجاد زگیل‌ها هستند استفاده می‌شود. پس از استفاده از این روش در محل درمان کبودی‌هایی ظاهر می‌شود که بعد از یک تا دو هفته درمان می‌شود. بیشتر بیماران پس از یک تا دو جلسه لیزر درمانی درمان می‌شوند.
چگونه از انتشار بیماری زگیل آبکی جلوگیری کنیم؟
- دستانتان را بشویید: راه‌های زیادی جهت جلوگیری از انتشار بیماری زگیل آبکی وجود دارد. بهترین راه رعایت کردن پاکیزگی و بهداشت فردی است. سعی کنید جهت دوری از این بیماری و سایر بیماری‌های عفونی دستان خود را مرتب و به طور صحیح بشویید. شستشوی دست باعث از بین بردن میکروب‌ها و آلودگی‌های که از طرف سایر افراد و یا سطوح مختلف به دستان شما وارد شده است، می‌شود.
- زگیل‌ها را نخراشید و یا دستکاری نکنید: از تماس با پوست‌هایی که تاول و یا زگیل دارد خودداری نمایید. دستکاری یا خراشیدن آنها باعث انتشار ویروس به سایر قسمت‌های بدن و سرایت آن به اشخاص دیگر می‌شود.
- زگیل‌ها را بپوشانید: سعی کنید مناطقی که حاوی این ضایعات پوستی است را تمیز نگه داشته و توسط پوشش مناسب و یا پانسمان بپوشانید. با این کار قسمت مبتلا شده از تماس با سایر افراد حفظ شده و از انتشار آن جلوگیری می‌شود. به یاد داشته باشید که محل عارضه‌ها بایستی تمیز و خشک باشد.
- جهت جلوگیری از انتشار این بیماری لازم است مبتلایان به آن از ورزشهایی که مستلزم تماس با افراد دیگر است دوری گزینند مگر اینکه کلیه قسمت‌های مبتلا شده کاملاً پوشیده شده باشد. ورزشهایی نظیر کشتی، بسکتبال و فوتبال نمونه‌هایی از این ورزش‌ها هستند.
